حادثه خونین ۱۰ جوزا در سرک ۱۷ وزیر اکبر خان بار دیگر صد ها خانواده را به ماتم نشانده و گلیم غم را در خانه های هموطنان ما پهن ساخت. فاجعه به اندازه عمیق و دردناک بود که تنها آمار رسمی ارقام کشته شدگان را ۱۰۰ نفر و زخمی ها را حدود ۷۰۰ نفر اعلام کردند.

مانند همیشه این بار نیز غیرنظامیان قربانی اصلی این فاجعه هستند، برادر، خواهر، پدر و مادری که برای دریافت لقمه نانی راهی محل کارشان بودند، در این حادثه به خون نشستند. حکومت شاریده ع و غ نیز چون گذشته با ابراز تاسف و گماشتن چند چوب دست مزدور خود برای تحقیق در مورد حادثه اکتفا نموده و معامله دیگری را با برادران تروریست شان انجام خواهند داد.

به تاریخ 27 ثور 1396 رادیو تلویزیون ننگرهار مورد حمله گروه وحشی داعش قرار گرفت که در نتیجه آن 3 مامور تلویزیون، یک پیاده و یک پلیس به شهادت رسیدند. بر بنیاد گفته‌های اقارب این قربانیان نهادهای امنیتی یک هفته قبل به رادیوتلویزون از وقوع حمله هشدار داده بود ولی با آن هم دولت در زمنیه هیچ توجه نه نمود و 24 ساعت دو عسکر موظف بودند که پهره را میان خود تقسیم کرده بود.

یکی از قربانیان عبدالطیف نام دارد. او باشنده ولایت ننگرهار ولسوالی بهسود است. عبدالطیف کارمند سابقه‌دار این اداره است که 35 سال به حیث تحویل‌دار در این تلویزیون کار نموده. عبدالطیف 4 پسر به نام‌های وحدت، سعادت خان، عنایت الله و ساحل و 7 دختر دارد. وحدت پسر بزرگ وی می‌گوید:

سال هاست که انفجار و انتحار از مردم بی گناه ما در گوشه و کنار افغانستان قربانی گرفته و خانواده های بیشمار را داغدار می سازد. اما این روز ها کابل بیشتر از گذشته چهره خونین دارد، با آمدن گلبدین در کنار مستولی شدن فضای رعب و وحشت؛ حملات انفجاری و انتحاری نیز زیاد گردیده است. مانند همیشه قربانیان این حوادث نه زرهپوش های خارجی، بلکه مردم عادی و غیر نظامی بوده اند. چنانچه به تاریخ ۱۳ ثور ۱۳۹۶، حمله انتحاری که در کنار سرک مطبعه واقع مکروریان سوم صورت گرفت، ۸ نفر کشته و ۲۵ نفر دیگری زخمی شدند.

کی میان ابرهای تیره پنهان می شود

آسمان ما که با خون شهیدان روشن است

چهرهٴ آرام، پُر از صفا و صمیمیت با صدای مهربان و پُر طنينش که با اطمينان هرگز از خاطرهٴ يارانش محو نخواهد شد.

انجینر نصیرالله عبیدی ولد حاجی اول شاه عبیدی به تاريخ ۱۴ سنبلهٴ ۱۳۲۵ خورشيدی مطابق ٦ سپتمبر ۱۹۴٦ عيسوی در شوربازار کابل چشم به جهان گشود. وی از زمان کودکی طفل با متانت و باجرأت بود، مکتب ابتدائی خود را در عاشقان و عارفان تکميل نموده و دورهٴ ثانوی خويش را به ليسهٴ عالی غازی به اتمام رسانيده و متعاقباً شامل فاکولتهٴ انجنيری پوهنتون کابل گرديد. وی نظر به لياقتی که داشت در سال 1345 بورس تحصيلی اخذ نموده و عازم اتحاد شوروی (مسکو) گرديد. بعد از هفت سال تحصيل در رشته برق حرارتی به درجهٴ ماستری فارغ و دوباره به وطن برگشت. بعد از گذشتاندن دورهٴ مکلفيت در وزارت معادن و صنایع تعیین بست شده و بعد از مدتی به حيث مدير عمومی برق حرارتی در فابریکه کود و برق مزار مقرر گردید.

در اول ثور 1396روز جمعه حوالی ساعت یک بعد از ظهر، حمله انتحاری توسط طالبان در قول اردوی 209 شاهین صورت گرفت. به گفته رسانه های 130 تن کشته و 160 تن دیگر زخم برداشتند. ولی شاهدان عین آمار تلفات را بالاتر از این می دانند.

این اولین بار نیست که حمله بر مناطق نظامی و غیر نظامی صورت می گیرد در هر حمله بالاتر از صدها تن قتل عام می شوند. مسئله دردآور اینست که در هر حمله به طور اغلب فقیرترین افراد جامعه کشته، زخمی و دربدر می گردند.

در حمله انتحاری که در ۱۱ حوت ۱۳۹۵ بالای حوزه ششم امنیتی کابل واقع سرک دارالامان صورت گرفت، مانند گذشته بیشترین آسیب به غیر نظامیان رسیده و تعداد بیشماری کشته و یا زخمی شدند.

گزارشگر انجمن اجتماعی دادخواهان افغان به دیدار یکی از خانواده های قربانیان رفته و با آنان صحبت نموده است.

به تاریخ ۱۸ حوت ۱۳۹۵ به شفاخانه چهارصد بستر کابل حمله صورت گرفت که به گفته رسانه ها ۳۰ تن کشته و ۵۰ تان دیگر زخم برداشتند. این حمله حوالی ساعت ۹ صبح آغاز و الی ساعت ۳:۳۰ بعد از ظهر ادامه داشت. طبق معمول یک جریان جنایتکار باید مسئولیت این حمله را بدوش می گرفت، این بار داعش مسئولیت را پذیرفت.

در 17 حوت 1395 شش تن از اعضای سازمان ایتالیایی که در حمایت از زنان افغان کار می کنند بنام «CISDA» به افغانستان سفر نمودند. «انجمن اجتماعی دادخواهان افغان» و تعدادی از خانواده های قربانیان با این گروپ دیدار نمودند. اعضای «چیزدا» با ویدا احمد رییس «انجمن اجتماعی دادخواهان افغان» و بازماندگان قربانیان جنگ مصاحبه انجام دادند و آنرا در سایت «CISDA» و سازمان ایتالیایی دیگر «COSPE» به نشر رسانیدند. این مصاحبه که به زبان ایتالیایی می باشد اینجا نشر می شود: