ویدا احمد، رییس انجمن دادخواهان در حال صحبت با جمعی از معلمان معترض

«ما به وعده های میان تهی دیگر فریب نمیخوریم و تا برآورده شدن خواست های خویش به اعتصاب درسی خود ادامه میدهیم.»؛ شعاریست که با بر افراشتن آن از دو هفته بدینسو صدها معلم در لیسه های مختلف شهر کابل و دیگر ولایات کشور دست به اعتصاب زده و خواهان رسیدگی به مشکلات شان هستند.

از نظر اقتصادی، معلم از فقیرترین و آسیب پذیرترین اقشار جامعه بوده، با مشکلات فراوانی دست و پنجه نرم میکند. در کشوری چون افغانستان که اکثریت نفوس آن از نعمت سوادِ خواندن و نوشتن محروم هستند، معارف از بخش های کلیدی بشمار رفته، مستلزم سرمایه گذاری و گماشتن افراد مسلکی و دلسوز درآن میباشد.

به تاریخ ۱۹ جدی ۱۳۷۹، طالبان ددمنش صدها هموطن مظلوم ما را در یکاولنگ بامیان با وحشت تمام قتل‌عام کردند. «انجمن اجتماعی دادخواهان افغان» به خون پاک شهیدان معصوم سوگند یاد می‌کند که تا محاکمه و مجازات عاملان چنین جنایت نابخشودنی دست از تلاش و دادخواهی برنخواهد داشت.
فلم مستندی از مصاحبه نماینده «انجمن اجتماعی دادخواهان افغان» با جمعی از بازماندگان قتل‌عام یکاولنک.

«انجمن اجتماعی دادخواهان افغان» به تاریخ 19 جدی 1393 بخاطر يادبود از چهاردهمین سالروز قتل عام يكاولنگ تصاوير و ليست قربانيان اين فاجعه را یک بار دیگر در پوستری به چاپ رسانيده در جاده های شهر كابل نصب نمود.

چهارده سال قبل از امروز به تاریخ 19 جدی 1379 در ولسوالی یکاولنگ ولایت بامیان بیشتر از 300 نفر توسط طالبان بربرصفت به قتل رسیدند. بازماندگان شهدای یکاولنگ به تاریخ 19 جدی 1393 روز جمعه در مسجد امام صا‌دق محفلی جهت یادبود از شهدای معصوم یکاولنگ برگزار کردند که در آن حدود 2500 زن و مرد اشتراک نموده بود.
ویدا احمد رئیس «انجمن اجتماعی دادخواهان افغان» نیز در این محفل اشتراک نموده به مردم یکاولنگ تسلیت گفت و خاطرنشان نمود که باید علیه عاملین این جنایت نابخشودنی و جنایت‌ کاران چهار دهه گذشته متحد شده و خواهان محاکمه آنان شویم.

امروز چهارده سال از قتل‌عام یکاولنگ گذشت. در ۱۹ جدی ۱۳۷۹ طالبان با بیرحمی تمام بیش از ۳۰۰ تن از هموطنان رنجدیده ما را در قریه‌های كته‌خانه، بيد مشكين، مندیک، کلیگان، كشكك، آخندان، سرآسياب، دره‌علی وغیره به گلوله بسته وحشت آفریدند. مرد، زن، پیر و جوان همه به خون افتادند و برای روز ها اجساد آنان با خون و برف نقش زمین گشت. طالبان که جز قتل، کشتار و نابودی داشته های مادی و معنوی مردم چیزی به همراه نداشتند، هرجا رسیدند جز مرگ و ماتم و بربادی هدیه‌ای به ملت نداشتند. به آتش کشیدن تاک‌زار های شمالی، آتش زدن مرکز ولسوالی خواجه‌غاز در تخار، قتل عام های مزار و یکاولنگ، تخریب پیکره های بزرگ بودا در بامیان، اعدام‌های صحرایی و قطع دست و پا، محصور ساختن زنان در چهاردیواری خانه و جنایات بیشمار دیگر بخشی از کارنامه‌ی سیاه آنان را طی چند سال حاکمیت خونین شان تشکیل می‌دهد که هرگز از حافظه ملت و تاریخ زدوده نخواهد شد. پس از فروپاشی حاکمیت قرون وسطایی طالبان و تشکیل حکومت تحت حمایت امریکا نه تنها گامی در جهت تامین عدالت برداشته نشد، بلکه جنایتکاران سه دهه گذشته بار دیگر بر سرنوشت مردم حاکم گردانیده شدند. مزدوران روس؛ قاتل هزاران فرزند آزادیخواه کشور در کنار شرکای جرم تنظیمی شان و تکنوکرات های بازگشته از غرب همراه با عناصر تاریخ‌زده طالبی در یک مغازله بیشرمانه هم دیگر را در آغوش گرفته و آخرین میخ را بر تابوت دموکراسی و عدالت کوبیدند. به دلیل همین سیاست برائت جنایتکاران از محاکمه و عدالت است که افغانستان روزتاروز در آتش جنگ و خشونت و بربادی و فساد غوطه‌ور شده می‌رود.

شرکت سهامی مولود رسواترین انتخابات جهان نیز مانند حکومت کرزی تمایل برای پرداختن به موضوع عدالت و دادخواهی ندارد، چون بدنام‌ترین ناقضان حقوق بشر ستون های اصلی آن را تشکیل می‌دهد. پس با اتکا به این واقعیت، چشمداشت تامین عدالت از این دولت لرزان، رویای دست نیافتنی خواهد بود. و تاریخ به ما می‌آموزد که تا وقتی عدالت برقرار نگردد، هیچ کشوری روی امنیت و خوشبختی و سعادت را نخواهد دید.

به تاریخ 19 جدی 1379، طالبان ددمنش صدها هموطن مظلوم ما را در یکاولنگ بامیان با وحشت تمام قتل‌عام کردند. «انجمن اجتماعی دادخواهان افغان» یک بار دیگر تصاویر و لیست قربانیان این فاجعه المناک را انتشار داده به خون پاک شهیدان بی گناه سوگند یاد می‌کند که تا محاکمه و مجازات عاملان چنین جنایت نابخشودنی دست از تلاش و دادخواهی برنخواهد داشت.

٢۰ قوس ١٣٩۳ (١۱ دسمبر ٢٠١۴): «انجمن اجتماعی دادخواهان افغان» بخاطر یادبود از قربانیان دوره سیاه میهنفروشان خلق و پرچم بر قبرهای جمعی جانباختگان در پولیگون پلچرخی اکلیل گل گذاشت.
در این مراسم تعداد وسیع از فامیل های قربانیان شرکت نموده بودند که در سخنرانی های شان از خاطرات تلخ آن روزگار و ناپدید شدن عزیزان شان یاد نمودند.

۱۷، ۱۸ و ١٩ قوس ۱۳۹۳ (۸، ۹ و ١٠ دسامبر ۲۰۱۴): «انجمن اجتماعی دادخواهان افغان» به مناسبت «روز جهانی حقوق بشر»، «هفته قربانیان» و تقبیح جنایات و وحشیگری‌های بیش از سه دهه گذشته برنامه‌های را در شهر کابل راه اندازی نمود. در کنار گردهمایی، گذاشتن اکلیل گل بر قبرهای جمعی افشار، حضور بر ساحه گورهای جمعی در پولیگون پلچرخی و ادای احترام به هزاران شهید بی گور و بی نشان، «نمایشگاه عکس» یکی دیگر از برنامه‌های انجمن بود که به مدت سه روز در قصر دارالامان با نصب پوسترها و هزاران عکس از قربانبان جنایات بیش از سه دهه برگزار شد.
خانواده‌های قربانبان از برنامه های انجمن در راستای دادخواهی و به محاکمه کشانیدن جنایتکاران جنگی استقبال نمودند و این برنامه‌های ولو کوچک را روزنه‌ای برای تامین عدالت خواندند.