به تاریخ ۲۰ میزان ۱۳۹۵ حوالی ساعت ۷:۳۰شام حمله مرگباری در زیارت کارته سخی شهرکابل صورت گرفت. به گفته شاهدان عینی حمله کنندگان با لباس نظامی وارد زیارت شده، بالای مردم ملکی تیر اندازی نمودند. در این حادثه خونبار که «داعش» مسولیت آنرا به عهده گرفت ۱۸ فرد ملکی کشته و ۵۰ تن دیگر به شمول زنان و کودکان مجروح شدند.

تقریباً تمام مردم منطقه (دشت‌برچی) آواره شده بودند، تنها خانوادۀ ما و دو کوچه آن‌طرف‌تر دوسه خانوادۀ دیگر هنوز خانه‌های‌مان را رها نکرده بودیم. برچی هر روزوشب شاهد فرود چندین راکت بود؛ راکت‌هایی که بعدها فهمیدم مربوط حزب اسلامی می‌شده است. اما آغاز سیاه‌روزی‌هایم زمانی بود که یکی از این راکت‌ها به خانۀ ما اصابت کرد و سه تن از عزیزانم اعضای بدن‌شان را از دست دادند و یکی از برادرانم شهید شد.»

در ۷ اکتوبر ۲۰۰۱ امریکا زیر شعار مبارزه علیه تروریزم و دفاع از حقوق بشر و دموکراسی به افغانستان حمله کرد. اکنون ۱۵ سال از حضور سیاسی و نظامی امریکا در افغانستان می گذرد. درین مدت نه تنها تروریست های طالبی از میان نرفته، بلکه در کنار آنان لشکر وحشی تر دیگر بنام داعش بوجود آمد که زندگی را برای مردم ما روز به روز سخت تر می کند.

به تاریخ ۱۳ میزان ۱۳۹۵ در اثر «عملیات تصفیوی» نیروهای خارجی چهار عضو یک فامیل که همه شان افراد ملکی بودند در ولسوالی کامه ولایت ننگرهار به شهادت رسیدند.

به تاریخ ۱۵ میزان ۱۳۹۵ جمعی از هموطنان ما با گردهم آمدن در پارک شهر نو کابل علیه «موافتنامه صلح» دولت با حزب اسلامی گلبدین و دادن مصونیت قضایی به جلاد کابل اعتراض نمودند.

به تاریخ ۷ میزان ۱۳۹۵ (۲۸ سپتامبر ۲۰۱۶) شماری از مردم قریه شدل ولسوالی اچین در ولایت ننگرهار جهت پذیرایی از حاجی احمدشاه که از مراسم حج برگشته بود دور هم جمع شده بودند. مردم سرگرم پختن دیگ و آماده کردن نان به مهمانان بودند که دو طیاره جیت و یک طیاره بی‌پیلوت امریکا شروع به بمباردمان می‌کند که در نتیجه ۱۴ تن کشته و ۱۶ تن دیگر زخمی می‌شوند. اکثر رسانه‌های افغانستان طبق معمول در برابر جنایات امریکا چشم پوشیده کمتر به آن می‌پردازند.

دولت افغانستان با دُهل صلح به پیشواز جنایتکاران میرود!

Gulbuddin Hekmatyar, one of Afghanistan’s most notorious war crimes suspects, who as prime minister in 1992 shelled his own capital, is coming home after decades in exile, thanks to a peace deal with the national unity government. His return will compound the culture of impunity that the Afghan government and its foreign donors have fostered by not pursuing accountability for the many victims of forces commanded by Hekmatyar and other warlords that laid waste to much of the country in the 1990s.