۱۷ سنبله ۱۳۶۱ (هشتم سپتامبر ۱۹۸۲) روزیست بس خونین در تاریخ کشور ما. درین روز دستان پرخون نوکران و چاکران روسها(باند منفور خلق-پرچم) با قتل بهترین و آزاده ترین فرزندان این کشور رنگین تر شد.

به سلسله آدم کشی های باند بدنام خلق و پرچم، چهارده تن از آزادیخواهان این سرزمین به روز چهار شنبه هفدهم سنبله سال ۱۳۶۱ خورشیدی از زندان پلچرخی کابل بیرون کشیده شدند و در لاله زارِ پولیگون پلچرخی کابل تیرباران گردیدند.

به تاریخ ۴ سنبله ۱۳۹۵ بار دیگر جنایتکاران حادثه آفریده و مردم ما را در سوگ از دست دادن عزیزان شان نشاندند. حمله انتحاری که ساعت ۷:۳۰ شام بالای پوهنتون امریکایی افغانستان صورت گرفت، منجر به شهادت و زخمی شدن بیش از ۱۰۰ تن از محصلان و استادان این پوهنتون و سربازان پولیس گردید.

طبق معمول غنی باز هم به بالین زخمی ها رفته و خواست نشان دهد که بار مسوولیت این همه جنایات جاری در کشور برشانه های من نیست، در حالی که دولت فاسد و مافیایی افغانستان عامل همه بدبختی های ملت ما بوده و تنها کابل نیست که هر روز شاهد قتل و کشتار بی گناهان می باشد، بلکه در ولایات مثل کندز، هلمند وغیره هر روز ده ها هموطن ما به خاک و خون کشیده می شوند.

تصاویر تعدادی از هموطنان ما که در دوره های مختلف به شهادت رسیده اند اینک توسط اعضای فامیل و بستگان شان از طریق فیسبوک، ایمیل و یا مراجعه به دفتر «انجمن اجتماعی دادخواهان افغان» به دسترس ما قرار گرفته است.

در اول سنبله ۱۳۸۷(۲۲ اگست ۲۰۰۸) بیش از ۱۲۰ تن از هموطنان ما در قریه عزیزآباد ولسوالی شیندند ولایت هرات که شامل اطفال، جوانان، زنان و مردان بودند، در نتیجه بمباردمان نیروهای امریکایی بخون کشیده شدند.

اما طبق معمول رسانه های داخلی و خارجی با کمرنگ نشان دادن این حادثه خواستند از کنارش بگذرند، به این ترتیب هیچگاه آمار واقعی از تلفات انسانی و خسارات مالی بجا مانده از بمب های کور امریکایی در عزیزآباد شیدند انتشار نیافت. در مقابل نیروهای خارجی مدعی شدند که در نتیجه این عملیات، تعداد زیاد از تروریستان را هدف قرار داده اند. حالانکه بیشتر قربانیان این حادثه را زنان و کودکان تشکیل میدهند.

با اتکا به بیگانگان هرگز روی عدالت، صلح، خوشبختی و امنیت سراسری را نخواهیم دید.

تصاویر تعدادی از هموطنان ما که در دوره های مختلف به شهادت رسیده اند اینک توسط اعضای فامیل و بستگان شان از طریق فیسبوک، ایمیل و یا مراجعه به دفتر «انجمن اجتماعی دادخواهان افغان» به دسترس ما قرار گرفته است.

شنبه ( ۲۳ اسد ۱۳۹۵) در اثر بمباردمان نیروهای امریکایی در منطقه «میناری» ولسوالی «خوشامند» ولایت پکتیکا ‍۱۳ عضو یک خانواده به شهادت رسیدند. تمامی قربانیان این جنایت افراد ملکی بودند که اکثریت شان را زنان و کودکان خرد سال تشکیل میدهند.

مقامات محلی ولایت پکتیکا این حمله را تایید نموده، گلاخان فرمانده پولیس ولسوالی «خوشامند» میگوید:

شهیدعبدالرحیم «دهقان» یکی از روشنفکران نیک نام و میهن پرستی بود که در سال ۱۳۵۸، توسط باند «دموکراتیک خلق» به رهبری حفیظ الله امین از ولایت تخار دستگیر و روانه ی زندان پلچرخی شد. او در سال ۱۳۵۸ مانند هزاران روشنفکر مبارز و آگاه دیگر، در پولیگون پلچرخی به جوخه های دار آویخته شد و در گورنا معلومی مدفون گردید. جرم وی این بود که نشستن در گوشه عزلت را ننگ می دانست و پرده از فریب و نیرنگی که در پشت طرحهای به ظاهر مردمی «حزب دموکراتیک خلق» خوابیده بود را، برمی داشت و اجازه نمی داد تا رژیم وابسته به سوسیال امپریالیزم روس خود را حامی طبقات زحمتکش به خورد مردم دهد و از این طریق بزرگترین آسیبها را نصیب طبقات ستمدیده و زحمتکش جامعه کند.