طفلی که درسمت چپ تصویر میبینید شهاب نام دارد, در کارته سخی کابل آب فروشی میکرد و با این سن خوردش با انواع زیاد ناملایمات زندگی آشنا شده بود.

هر چند زندگی کوچکش مملو از ناملایمات بود اما آرزوی های بزرگ برای زندگی داشت, میخواست از طریق آب فروشی درس بخواند و به تحصیلات عالی راه یابد و انجنیر شود.

به تاریخ ۲۰ میزان ۱۳۹۵ حوالی ساعت ۷:۳۰شام حمله مرگباری در زیارت کارته سخی شهرکابل صورت گرفت. به گفته شاهدان عینی حمله کنندگان با لباس نظامی وارد زیارت شده، بالای مردم ملکی تیر اندازی نمودند. در این حادثه خونبار که «داعش» مسولیت آنرا به عهده گرفت ۱۸ فرد ملکی کشته و ۵۰ تن دیگر به شمول زنان و کودکان مجروح شدند.

تقریباً تمام مردم منطقه (دشت‌برچی) آواره شده بودند، تنها خانوادۀ ما و دو کوچه آن‌طرف‌تر دوسه خانوادۀ دیگر هنوز خانه‌های‌مان را رها نکرده بودیم. برچی هر روزوشب شاهد فرود چندین راکت بود؛ راکت‌هایی که بعدها فهمیدم مربوط حزب اسلامی می‌شده است. اما آغاز سیاه‌روزی‌هایم زمانی بود که یکی از این راکت‌ها به خانۀ ما اصابت کرد و سه تن از عزیزانم اعضای بدن‌شان را از دست دادند و یکی از برادرانم شهید شد.»

در ۷ اکتوبر ۲۰۰۱ امریکا زیر شعار مبارزه علیه تروریزم و دفاع از حقوق بشر و دموکراسی به افغانستان حمله کرد. اکنون ۱۵ سال از حضور سیاسی و نظامی امریکا در افغانستان می گذرد. درین مدت نه تنها تروریست های طالبی از میان نرفته، بلکه در کنار آنان لشکر وحشی تر دیگر بنام داعش بوجود آمد که زندگی را برای مردم ما روز به روز سخت تر می کند.

به تاریخ ۱۳ میزان ۱۳۹۵ در اثر «عملیات تصفیوی» نیروهای خارجی چهار عضو یک فامیل که همه شان افراد ملکی بودند در ولسوالی کامه ولایت ننگرهار به شهادت رسیدند.

به تاریخ ۱۵ میزان ۱۳۹۵ جمعی از هموطنان ما با گردهم آمدن در پارک شهر نو کابل علیه «موافتنامه صلح» دولت با حزب اسلامی گلبدین و دادن مصونیت قضایی به جلاد کابل اعتراض نمودند.

به تاریخ ۷ میزان ۱۳۹۵ (۲۸ سپتامبر ۲۰۱۶) شماری از مردم قریه شدل ولسوالی اچین در ولایت ننگرهار جهت پذیرایی از حاجی احمدشاه که از مراسم حج برگشته بود دور هم جمع شده بودند. مردم سرگرم پختن دیگ و آماده کردن نان به مهمانان بودند که دو طیاره جیت و یک طیاره بی‌پیلوت امریکا شروع به بمباردمان می‌کند که در نتیجه ۱۴ تن کشته و ۱۶ تن دیگر زخمی می‌شوند. اکثر رسانه‌های افغانستان طبق معمول در برابر جنایات امریکا چشم پوشیده کمتر به آن می‌پردازند.

دولت افغانستان با دُهل صلح به پیشواز جنایتکاران میرود!